Hikikomi gaeshi
Hikikomi gaeshi 引込返
De zede techniek uit de zesde groep (Habukareta waza) van het Gokyo systeem. Ontwikkeld door Jigoro Kano in 1895.
Hikikomi gaeshi lijkt als twee druppels water op Sumi gaeshi. Beide worpen zijn een ma sutemi’s, hebben dezelfde werprichting en worden met de voet bij het dijbeen van uke gestuurd. En toch zijn het twee verschillende judo technieken, dat probeer ik op deze pagina verder uit te leggen.
Tsukuri en variaties:
Tori loopt achteruit en trekt uke naar beneden. Hierdoor kan tori de band van uke op diens rug vastpakken. Door de neerwaartse druk wil uke omhoog dat is het moment dat tori op zijn rug gaat liggen en uke in een circulaire beweging over zich heen stuurt. Bij een Hikikomi gaeshi tilt tori niet de armen op zoals dat bij Sumi gaeshi wel gebeurd. Maar tori probeert de balans (Kuzushi) te verbreken door uke bij de band te pakken en deze omlaag te duwen.
Biomechanica:
Deze techniek is een koppel van (Re + F3); Tori plaatst, liggend op de rug, de reversvoet aan de binnenkant van uke’s knie. Tori strekt het been en trekt uke met de armen over zich heen. Makikomi gaeshi is zoals de andere ma-sutemi’s een centrifugaal kracht, tori werpt uke in een boog over koppelvlak (C).
In Shiai (wedstrijd) zie je best wel vaak deze techniek. Dat komt omdat tori een uke die in de verdediging ligt alsnog over zich heen wil trekken om hem op de rug te werpen. Dit kan zolang uke nog niet met vier steunpunten de grond aanraakt.