Kyuzo Mifune
Kyuzo Mifune 三船久蔵 21-4-1883 – 27-1-1965
Mifune wordt door vele beschouwd als de grootste judotechnicus die er bestaan heeft na Jigoro Kano. Hij werd een jaar na de oprichting van de Kodokan geboren in 1883 in Kuji City op het eiland Honshū.
Volgens verhalen pleegde hij als jongen altijd onheil met anderen. Toen hij 13 jaar oud was stuurde zijn vader, hij was de jongste van zeven kinderen naar een middelbare school in Sendai in het noorden van Japan. Hij wilde dat hij daar discipline werd bijgebracht.
Daar ontdekte Mifune het judo en besluit zich hier aan te wijden. Op 14 jarige leeftijd versloeg hij 9 tegenstanders van een andere middelbare school. In 1903 stond hij tegenover een ervaren meester Matsugoro Okuda. De meester won gemakkelijk maar hij prees Mifune op zijn vaardigheden en voorspelde dat hij legende in de judosport zou worden.
Na zijn afstuderen werd Mifune naar een voorbereidende school in Tokio gestuurd, in afwachting van toelating tot de Waseda University. Hij probeerde onmiddellijk om zich bij de Kodokan aan te sluiten. In die tijd vereiste dit een persoonlijk onderhoud met Kano, op aanbeveling van judoka’s rangschikking, en vervolgens het ondertekenen van een bloed-eed.
Mifune kende niemand bij de Kodokan, maar koos Sakujiro Yokoyama uit, die toen een geduchte reputatie had, als ‘Demon Yokoyama’, wiens snelle, krachtige judo veel reputatie had verworven voor de Kodokan. Mifune kampeerde op de stoep van Yokoyama totdat deze ermee instemde hem bij Kano aan te bevelen.
In juli 1903 trad Mifune toe tot de Kodokan, en het jaar daarop ging hij ook naar de Waseda University. Maar zijn vader, die erachter kwam dat hij meer tijd aan judo besteedde dan aan studeren, stopte zijn toelage, en Mifune, nu 22, ging op zoek naar werk.
Hij begon een krant, verkocht advertenties en bouwde die uit tot een bloeiende onderneming. Hij kon het met een aanzienlijke winst verkopen en ging economie studeren aan de Keio University
Na 15 maanden training behaalde Mifune de rang van shodan “eerst dan “, in Kodokan judo en na de opmerkelijk korte tijd van nog eens vier maanden, nidan (2e dan ). Door timing en snelheid verwierf Mifune snel een reputatie en werd nooit verslagen tijdens het jaarlijkse Rood en wit Kodokan-toernooi.
Tegen 1910 werd hij gerangschikt als godan (5e dan ) en een instructeur. Hij werd al de “God van het judo” genoemd. Hij was 30 toen zijn vader hem een meisje aan raadde in zijn geboorteplaats en voor de tweede keer sinds hij het huis had verlaten, keerde hij terug om te trouwen.
Gedurende de volgende 20 jaar bleef de reputatie van Mifune groeien. Hij werd 6de dan (rokudan) in 1917 en 7de dan (shichidan) in 1923.
Toen hij 40 was, werd hij uitgedaagd door een sumoworstelaar. Mifune versloeg uiteindelijk de worstelaar met zijn kenmerkende “vliegtuigworp” Sumi otoshi ). Hij at spaarzaam, sliep op een westers bed en rookte niet.
In 1931 promoveerde Kano Mifune tot 8e dan (hachidan) en in 1937 tot de rang van kudan (9e dan ).
Met de dood van Kano in 1938 werd Mifune de meest invloedrijke instructeur. Studenten hadden lang geklaagd dat Mifune zich zou laten meeslepen door colleges, en hij werd ‘meer gevreesd dan geliefd’. Op 25 mei 1945 werd hij gepromoveerd tot judan (10e dan).
De vierde van 15 judoka’s die ooit zo werden geëerd. Mifune hij kreeg verschillende titels en in 1956 schreef hij zijn klassieke boek, The Canon of Judo, nog steeds een opmerkelijke uiteenzetting van judogeschiedenis, filosofie en technische beschrijving. Aan EJ Harrison, schreef hij een boekvoorwoord dat eenvoudig was maar de filosofische aard van Mifune uitdrukte: “Vrijheid in continue verandering!”
Mifune stierf op 27 januari 1965 aan keelkanker in het Nichidai University Hospital in Tokyo.