Daki wakare
Daki wakare æ±å
De vijfde techniek uit de zes groep (Habukareta waza) van het Gokyo systeem. Ontwikkeld door Jigoro Kano in 1895.
Dit is een echte competitie overname techniek. Zodra iemand een voorwaartse techniek maakt deze niet goed uitvoert en dreigt op voorover te vallen dan kan tori deze persoon overnemen door hem omver te slingeren. Â
Tsukuri en variaties:
Een Daki wakare is een tiltechniek waarbij je weinig controle hebt op het bovenlichaam van uke. Uke valt aan met bijvoorbeeld een Uchi mata maar deze mislukt. Graag wil uke dan naar ne waza om het gevecht te ontwijken. Tori wil dit niet en pakt met beide armen om het middel van uk en tilt uke op vervolgens gaat hij net als bij een Ura nage draaien maar de landing is nu op de zij i.p.v. op de rug zoals bij een Ura nage. In de wedstrijd wordt deze techniek gehonoreerd omdat uke dan nog niet in ne waza is geweest. Toshiro Daigo zegt in zijn boek âThrowing Techniquesâ dat in Japan vroeger de scheidslijn tussen staande en grond judo minder strikt was en toen kon je scoren vanuit een ne waza positie. Dat is nu anders en zal je er geen punt meer voor krijgen.
Â
Biomechanica:
Deze judotechniek is een hefboom; Dit komt omdat uke om een steunpunt (C) wordt heen gedraaid. Tori neemt de aanval van uke over, waarbij tori uke de lucht (F3) in zwiept. De mouw-arm word bij uke om de middel geplaatst (F4). Tori werpt uke met de armen waarbij ook het bovenlichaam actief aan meedraagt. Ook in deze techniek zit een centrifugaal kracht.
Een Daki wakare is een echte wedstrijd worp dat zie je wel in de compilatie hieronder.